Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, Żywot i śmierć pana Hersha Libkina z Sacramento w stanie Kalifornia; fot. Krzysztof Bieliński
  • Tango jako maszyna pamięci
  • Autofikcje
  • InSzPer: praktykowanie feedbacku

Didaskalia 175/176

czerwiec – sierpień 2023
  • Tango jako maszyna pamięci
  • Autofikcje
  • InSzPer: praktykowanie feedbacku

Spis treści

taniec jako maszyna pamięci

feedback

dostępność edukacji artystycznej

  • Co to znaczy być lojalną wobec siebie w teatrze?

    Z zespołem Teatru 21 – Grzegorzem Brandtem, Mają Kowalczyk, Danielem Krajewskim, Aleksandrem Orlińskim, Aleksandrą Skotarek i Justyną Wielgus – oraz osobami aktorskimi współpracującymi z Teatrem 21 – Sebastianem Pawlakiem, Martyną Peszko i Heleną Urbańską rozmawia Monika Kwaśniewska

  • Język migowy w pedagogice teatralnej

    Z Zoją Mikotovą i Veroniką Broulíkovą rozmawia Monika Kwaśniewska

ciała sprawcze

autofikcja sergio blanco

komiks na scenie

choreografie

  • Widzenie ruchu

    Z Anką Herbut, Oskarem Malinowskim, Hanną Raszewską-Kursą, Katarzyną Słobodą i Marią Stokłosą rozmawiają Piotr Morawski i Ida Ślęzak

  • Fremde, etranger, stranger

    Agata Skrzypek

    Fundacja Performa oraz Centrum Kultury w Lublinie, Teatr Łaźnia Nowa, Dom Utopii – Międzynarodowe Centrum Empatii, Instytut im. Jerzego Grotowskiego: VALESKA VALESKA VALESKA VALESKA, reż. Dominika Knapik

  • Do utraty tchu

    Katarzyna Niedurny

    Komuna Warszawa: Imperial, choreogr. Paweł Sakowicz

  • Produkowanie, czyli tworzenie

    Z Alicją Berejowską, Sonią Nieśpiałowską, Ulą Zerek i Karoliną Wycisk rozmawiają Zuzanna Berendt i Anna Majewska

repertuar

festiwale

zagranica

teatr w książkach

Poprzednie numery

Polski Theatre in the Underground, Crime and Punishment. Because of the Russian Crimes that We Cannot Understand; photo: Natalia Kabanow
  • Hacking Patriarchy
  • Access Intimacy
  • Dance as Memory Machine
Czytaj dalej

English Issue 2023

Katarzyna Żeglicka, Ustawka w brokacie; fot. Justyna Żądło. Katarzyna Żeglicka przechodzi przez masywne drewniane, stare drzwi. Jej strój jest błyszczący i bardzo kolorowy. Ma na sobie różowe spodnie, złote buty, zieloną tunikę z cekinami, Na głowie i ramionach ma granatowo-złotą pelerynkę, spod której rozciąga się długi tren w grube różowo-biało-zielone pasy. Lewą ręką trzyma klamkę otwartych na oścież drzwi.
  • Strefa Wolnosłowa
  • Kto mi daje prawo do bycia crip
  • Scena ballroomowa
Czytaj dalej Didaskalia 178

Didaskalia 178

grudzień 2023
Gruba i Głupia, Very Funny; fot. Dawid Linkowski/Festiwal Szekspirowski w Gdańsku
  • Afropejskość
  • Hakowanie patriarchatu
  • Słodko śpiąca Europa
Czytaj dalej Didaskalia 177

Didaskalia 177

październik 2023
Wrocławski Teatr Pantomimy, Niepokój przychodzi o zmierzchu
  • Fragmenty teorii feedbacku
  • 1989 non-fiction
  • Nowe słuchanie
Czytaj dalej Didaskalia 174

Didaskalia 174

kwiecień 2023